«Η πηγή της χριστιανικής υπομονής δεν βρίσκεται στην
αδιαφορία προς το κακό, αλλά όσο παράξενο και αν φαίνεται, στο ενεργητικό
αίσθημα εμπιστοσύνης προς τους ανθρώπους. Ανεξάρτητα από το πόσο πέφτουν οι
άνθρωποι, ανεξάρτητα από το πόσο προδίδουν ό,τι καλύτερο υπάρχει μέσα τους, ο
Χριστιανισμός τους καλεί να πιστέψουν πως η ουσιαστική ύπαρξη του ανθρώπου δεν
συνίσταται από το κακό και την πτώση. Πιστεύει πως οι άνθρωποι μπορούν για άλλη
μια φορά να ξανασταθούν στα πόδια τους, πως μπορούν να επιστρέψουν στη λαμπερή
τους ουσία... Στο τέλος υπομονή είναι η πίστη στη δύναμη του καλού…».
π. Αλέξανδρος Σμέμαν, «Εορτολόγιο», Ακρίτας, Αθήνα 1997, σ.
130.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου