Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

Υπάρχουμε - Συνυπάρχουμε;

Του Γκαζμέντ Καπλάνι, από «Τα Νέα».

...Καισαριανή. Το Σάββατο το βράδυ ο δήμαρχος της πόλης, κ. Σπύρος Τζόκας, έγραψε συμβολικά στα δημοτολόγια του δήμου ένα παιδί μεταναστών από την Αφρική που έχει γεννηθεί στην Ελλάδα. Υπάρχουν πλέον 200.000 τέτοια παιδιά, γεννημένα στην Ελλάδα, από νόμιμους μετανάστες. Παιδιά που δεν έχουν άλλη πατρίδα εκτός από την Ελλάδα, μεγαλώνουν ελληνικά, ερωτεύονται, ονειρεύονται, βλέπουν εφιάλτες στα ελληνικά. Παιδιά που για την Πολιτεία δεν υπάρχουν πουθενά, καταδικασμένα να μείνουν για πάντα ξένα. Τα πιο τυχερά από αυτά, όταν βρίσκουν την ευκαιρία, την κάνουν για αλλού. Σε χώρες όπου είναι αδιανόητο να μη σου αναγνωρίσουν την ιδιότητα του πολίτη όταν έχεις γεννηθεί εκεί και πληρώνεις φόρους. Αυτοί που τα καταφέρνουν όμως είναι λίγοι. Οι άλλοι, οι πολλοί, μένουν εδώ, ξοδεύοντας την ενέργειά τους για χαρτιά, μαζεύοντας νεύρωση, απαξίωση και οργή. Δεν ξέρω εάν έχουν μιλήσει ποτέ οι αρμόδιοι με αυτά τα παιδιά. Να διαπιστώσουν πόσο απελπισμένα και οργισμένα είναι. Πιθανότατα όχι. Γιατί οι αρμόδιοι προσποιούνται ότι το πρόβλημα δεν υπάρχει. Ίσως πιστεύουν ότι μια μέρα οι μετανάστες και τα παιδιά τους θα εξαφανιστούν ως διά μαγείας. Εν τω μεταξύ η οργή και η απελπισία αυτών των «ξένων ντόπιων» μεγαλώνει. Μέχρι να πλημμυρίσει τους δρόμους της πόλης μια μέρα. Και δεν θα χρειαστεί κανένα σκισμένο Κοράνι. Τους έχουν ήδη σκίσει και ξεσκίσει τη ζωή και το μέλλον. Και τότε οι αρμόδιοι θα απαντήσουν, πιθανόν, με μια «έρευνα σε βάθος»...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου